Delegowanie – jakie zadania i komu

W ostatnim artykule „Jak skutecznie delegować zadania?” podeszłam holistycznie do tematu, trochę jak bym chciała spojrzeć na niego z lotu ptaka i zobaczyć główne części składowe tego procesu. Jednak, aby skutecznie pracować ze swoimi zespołami warto, aby szef 🙂 na konkretach potrafił zrealizować każdy z tych obszarów.

Dlatego dziś chciałam więcej napisać o metodzie ułatwiającej obszar przygotowania do delegowania, czyli identyfikację zadań i osoby do jej realizacji. Przedstawię 7 poziomów delegowania Jurgena Appelo z jego metody Zarządzanie 3.0 (opisane w książce „Zarządzanie 3.0”)

7 poziomów delegowania Zarządzania 3.0

Źródło: „Zarządzanie 3.0”, Jurgen Appelo

Trudno znaleźć jedne proste wytyczne, ponieważ formuła delegowania będzie zależała od sytuacji (jakie są zadania, obowiązki, projekty) i też od dojrzałości pracowników (wiedza, umiejętności, postawa), a też i od władzy. Dlaczego „władzy”? Pod tym stwierdzeniem kryje się wpływ jaki możemy wywierać na daną sytuację, zadanie, projekt.

Każde stanowisko w organizacji ma swój poziom wpływu, który może się zmieniać w zależności od dojrzałość pracownika (wiedza, umiejętność, postawa) i zdania. Delegowanie polega na umiejętności poruszania się menedżera na tej skali od wyznaczania po delegowanie. Warto też pamiętać, aby jak najwięcej sytuacji zmierzało w kierunku delegowania, co jest też korzystne pod względem rozwoju dla pracowników.  

Jurgen Appelo swoje doświadczenia buduje na zarządzaniu w obszarze agile i duży nacisk kładzie na umiejętność balansowania na skali 7 poziomów delegowania w zależności od sytuacji. W tym upatruje sukces managera.

Więc jeżeli chcemy umieć poruszać się po skali sprawdźmy z jakich składa się obszarów:

Poziom 1. Mów

Podejmujesz decyzje i informujesz o nich swoich ludzi. Często za powiedzeniem idzie szczegółowa instrukcja jak zrobić zadanie (pojawia się zwyczajny instruktaż). Formuła warta wykorzystania, jeżeli masz pracownika bez wiedzy w danej dziedzinie, jest na etapie uczenia się. W takiej sytuacji może nie zrozumieć sytuacji, gdy zechcesz sprzedawać przekazywane zadanie. Negatywny obrazem tego stylu może być mikro zarządzanie i autorytaryzm.

Przykład z życia

[Powiedziałam zespołom, że realizujemy projekt kompendium wiedzy produktowej w formie papierowej i onlinowej.]

Poziom 2. Sprzedawaj.

Podejmujesz decyzje, ale próbujesz przekonać do nich swoich pracowników. Podajesz argumenty pokazujące korzyści z jej wprowadzenia, co możne zbudować zrozumienie. Poziom niewiele różni się od „mów” i raczej przeznaczony jest do pracowników z niskim poziomem umiejętności.

Przykład z życia

[Sprzedałam formę realizacji projektu sponsorom i ostatecznym użytkownikom. Zdecydowałam się skonsultować z zespołem przygotowane projekty graficzne okładki i materiałów onlinowych.]

 

Poziom 3.Konsultuj.

Przed podjęciem decyzji pytasz o opinie swoich pracowników i bierzesz je pod uwagę przy podejmowaniu decyzji. Dajesz jednak wyraźnie do zrozumienia, że to Ty podejmujesz decyzję. Tak działa wielu bardziej tradycyjnych menedżerów i często jest to optymalne podejście, ponieważ druga osoba (pracownik) czuje się zaangażowana. Warto zwrócić uwagę, że jednak w aspekcie „Władzy” (odpowiedzialności) pracownicy jej nie mają.

Przykład z życia

 [ Zdecydowałam się skonsultować z zespołem przygotowane projekty graficzne okładki i wizualizacją graficzną materiałów onlinowych.]

 

Poziom 4. Dogaduj się.

Zapraszasz pracowników do dyskusji i zachęcasz do osiągania konsensusu w grupie, przy czym głos Managera liczy się tak samo jak głosy innych. Tak działa wiele małych zespołów, ale grupa musi być w stanie osiągnąć prawdziwy konsensus, aby to zadziałało. Osiągniecie konsensusu możliwe jest przy wysokiej dojrzałości członków grypy tzn., ich wiedza, umiejętności i postawa powinny predysponować do udziału w rzetelnej dyskusji. Jednocześnie manager oddaje „władzę” (odpowiedzialność) na grupę/ pracowników, ponieważ wie, że maja do tego predyspozycje.

Przykład z życia

[Gdy nadszedł czas na przygotowywanie treści potrzebnych do projektu porozumiałam się z zespołem w kwestii najlepszego dla nas sposobu zbierania i zapisywania materiałów, a też kopii pośrednich i materiałów źródłowych..]

 

Poziom 5. Doradzaj.

Próbujesz wywierać wpływ na pracowników, mówiąc im, jakie masz zdanie, podając argumenty, dzieląc się wiedzą i doświadczeniem. Podjęcie ostatecznej decyzji pozostawiasz im, w pełni ją przyjmujesz i wdrażasz wraz z nimi. Oznacza to danie „władzy” (odpowiedzialności) w tym obszarze pracownikom z pełnym zaufaniem do ich umiejętności i wiedzy. Jednocześnie warto pamiętać, że nie oznacza to braku zainteresowania powziętymi działaniami – pytasz o status ich wdrożenia.

Przykład z życia

[Po akceptacji wersji graficznej i uzyskaniu materiałów źródłowych do przygotowania kompendium oddałam odpowiedzialność związaną z przygotowaniem zdjęć wykorzystywanych w projekcie ekspertowi ds.. graficznych. Na spotkaniach doradzał w związku z wyborem i formą przedstawienia niektórych produktów..]

 

Poziom 6. Indaguj.

Pozwalasz, aby zespół decydował jako pierwszy, następnie prosisz, aby przekonali Cię do swojej decyzji. Krok ten jest istotny, jeżeli chcemy przygotować naszych pracowników do pełnego delegowania. Jednocześnie daje menedżerowi pewność, że pracownicy do pełnego delegowania dojrzeli.

Przykład z życia

[Po akceptacji wersji graficznej i uzyskaniu materiałów źródłowych do przygotowania kompendium oddałam odpowiedzialność przygotowania treści dla jednego z nich osobie, która miała większą wiedze merytoryczną z tego zakresu. Na wspólnych spotkaniach indagowałam ją, aby przekonać się czy dokonuje dobrych wyborów..]

 

Poziom 7. Deleguj.

Pozwól, by całą sprawą zajął się zespół lub dany pracownik, a Ty w tym czasie będziesz mógł zająć się innymi obszarami biznesu albo…  zabawić się :).

Przykład z życia

[Podjęłam decyzję o oddelegowaniu zadania związanego z przygotowaniem aspektów technicznych platformy e-elarniowej (mechanika logowania i poruszania się po stronie specjaliście z tego zakresu.]

 

Poziomy pierwszy, drugi, czwarty i piaty odpowiadają czterem, stylom przywództwa omówionym w teorii przywództwa sytuacyjnego Blancharda.  Jurgen Appelo proponuje swoją wersję 7stopniową, która jest pełniejsza. Pozwala w zależności od podejścia oscylować na większej ilości poziomach „władzy” (odpowiedzialności) powiązanych z dojrzałością zespołu (wiedza, umiejętności i postawy jej członków).

Na koniec zapraszam i polecam testować wyżej opisane podejścia w ramach realizowanego z zespołem projektu lub przy pojedynczych zadaniach sprawdzać, które podejście będzie efektywne. Każda nowa metoda zarządzania może wpłynąć na polepszenie Twojej skuteczności i budować bardziej satysfakcjonujące doświadczenie zawodowe.

P.S. Polecam na kanale wywiad z autorem metody „Interview Jurgen Appelo.” na kanale YouTube @aoepeople.

 P.S. Jeżeli chcesz dopytać o poziomy delegowania lub podzielić się swoim doświadczeniem to zapraszam do pozostawienia komentarza.

Przewijanie do góry